Tulcea --> Kilometer 0 (NL)

31 oktober 2017 - Sulina, Roemenië

Lieve mensen sta me toe om een tijd over te slaan maar ik moet jullie even vertellen dat ik vandaag (30 oktober) bij kilometer 0 in de Donaudelta aangekomen ben! (Bij de Donau worden de kilometers ‘achterstevoren’ geteld.)

Tot Tulcea met de fiets, daarna kom je alleen nog per boot verder, het hele reservaat is één groot netwerk van kanalen, meren, ooibossen, eilanden, rietgebieden.

De vanuit het westen komende Donau (voor de afwisseling: hier in Roemenië Dunărea) verdeelt zich in 3 armen, de middelste werd ‘recht getrokken’ en stroomt bij Sulina in de Zwarte Zee. Hier is de officiële kilometer 0 vastgelegd.

Voor de ongeveer 70 km van Tulcea naar Sulina varen we bijna vier uur. De meeste tijd sta ik voor op het dek en laat het langzame glijden op me inwerken. De tranen lopen langs mijn wangen, van ontroering en overweldiging.

We stoppen bij een paar dorpjes, waar in allerijl bergen aan levensmiddelen en andere goederen uitgeladen worden, alles moet immers getransporteerd worden via het water. Er wordt geroepen, begroet, afscheid genomen – het is een drukte van jewelste, zoals je het wel eens ziet in oude films. (Deze keer kunnen jullie de bijbehorende Foto’s/Video’s zonder vertraging bekijken…)

Ik heb nog een week de tijd voordat Tom komt. Waarschijnlijk ga ik de meeste tijd hier in de delta doorbrengen. Het gebied in een kleine boot verkennen, genieten van de natuur, de reis voor mezelf een beetje afronden, uitrusten, schrijven,…

Gewoon, wat je zoal doet na zo’n avontuur :-)

Foto’s

5 Reacties

  1. Jac Niessen:
    31 oktober 2017
    Liebe Anne

    Je hebt je verste punt bereikt! Wat een fantastische belevenis. Houd het vast zodat wij ervan kunnen meegenieten als je straks weer thuis bent. XXX
  2. Ineke Schouten:
    1 november 2017
    Lieve Anne, ik kom nu pas toe aan jouw afgelopen 2 verhalen te lezen, dus toen ik deze week het bericht kreeg dat je je eindpunt bereikt had , was het best schrikken, nu al??? en ze is al best lang weg........tijd om terug te komen.....
    Wat een avontuur!

    Ik kan er van alles over zeggen, maar dat ga ik doen als je weer terug bent.......
    En wat fijn van dat ophalen door Tom,
    Nou tot heel gauw, dan kan ik je weer in mijn armen sluiten!
    xxineke
  3. Margrit:
    1 november 2017
    lieve Anne, gefeliciteerd, Heerlijk dat het gelukt is! Dankjewel voor je mooie verhalen. kus margrit
  4. Ciska:
    2 november 2017
    Lieve Anne, je bent er..., supervrouw! Wat een mooie ontroering op het schip na al je gezwoeg en je bootje vaart nog even..., totdat Tom arriveert..! Wat fijn dat hij je komt ophalen. Nog even deinen op het water...., verstilling...!
    Hartelijk dank voor je ontroerende levendige reiservaringen.
    Ik hoor en zie je graag weer! Wens je ook op vier wielen een mooie zoevende terugreis op vleugels...., liefs, Ciska
  5. KIt:
    4 november 2017
    Geschaff! ! en hoe Anne ..ik vermoed dat je er straks, .als je thuis komt, anders uit zult zien . Gerijpt, verweerd, ingedaald. en vol . En ik zie ineens de spreuk voor me die boven je gootsteen hangt: Du musst jetzt sehr tapfer sein und spulen...
    Geniet er nog heel erg van de laatste week! Liefs Kit